E tan fermosa Galicia.Que aquel que a Galicia vai.Nunca mais dela quere marchar...
Unha fonte, un muiño
E un arado de pau
Unha chuiva feiticeira
E as vaquiñas a pastar
Un carro vello e un horreo
As galiñas e os cans
E unha velliña na horta
Debullando o millo
Pro pan
Un forniño de pedra quente
Espera pra cociñar
A masa de esa broa
Que estuvo a lebodar
Unha lareira, un pote
Os roxons a cociñar
E alguen alí mexendos
Non se vayan a queimar
Unha praia, unha dorna
E unha gaivota no mar
Un mariñeiro pescando
Os peixiños pro xantar
Unha festa na estrada
E unha gaitiña a tocar
Unhas sardiñas asadas
A delicia do noso mar
Un moziño e unha moza
Camiñando a praia van
Pois o ceo coas estrelas
Conbidanche a namorar
Unha casa, unha horta
E unha velliña a chorar
Lembrándose dunha filla
Que está lonxe do fogar
Galicia e tan fermosa
E azul por que ten mar
Pero tamen e verde
Po lo frondoso carballal
E tan fermosa Galicia
Que aquel que a Galicia vai
Nunca mais dela quere marchar..
Agregue este mapa a su sitio web;
Utilizamos cookies y otras tecnologías de seguimiento para mejorar su experiencia de navegación en nuestro sitio web, mostrarle contenido personalizado y anuncios dirigidos, analizar el tráfico de nuestro sitio web y comprender de dónde provienen nuestros visitantes.. Política de privacidad